In de 88e minuut zat Dario Dumić met gebalde vuisten en op zijn knieën voor het vak met Vitesse-supporters. De Deen was dolblij met de 1-1 die N.E.C. even daarvoor op het scorebord had weten te zetten, maar na afloop was de grote vraag: wie maakte ‘m nou eigenlijk?
Was het Dumić die binnenkopte, of was het Taiwo Awoniyi die het allerlaatste tikje gaf? Hoewel het doelpunt uiteindelijk werd toegekend aan Awoniyi, wist Dumić het na afloop bijna zeker: “Volgens mij maakte ik ‘m, maar als hij ‘m krijgt dan vind ik het ook prima hoor.”
Dumić zelf speelde een sterke wedstrijd tegen Vitesse: “Het ging lekker ja. Ik won mijn duels en kon uiteindelijk ook aanvallend belangrijk zijn. Vitesse heeft eigenlijk geen grote kansen gehad, ze waren op het eind alleen uit counters nog gevaarlijk. Hun goal was ook een ‘bullshit-goal’. Een blinde trap naar voren die toevallig goed terechtkomt op het moment dat wij uit positie zijn. Verder stond het verdedigend gewoon goed vandaag, maar iedereen verdient hier een compliment. Ook het middenveld en de aanvallers hebben keihard gewerkt.”
Dario Dumić zag vandaag weer wat je eigenlijk bij elke Gelderse derby ziet: geen al te mooi voetbal, maar wel ontzettend veel strijdlust en fanatisme. “Maar eigenlijk zie je dat over de hele wereld als je kijkt naar wedstrijden tussen rivalen. Nou ja, misschien niet als je bij Barcelona – Real Madrid gaat kijken, maar verder zie je vooral heel veel persoonlijke duels en tackles. Daarvan wonnen wij vandaag de meeste gevallen en daarom konden wij hen uiteindelijk ook onder druk zetten.”
Achteraf kon ook Dumić blij zijn met een punt, al was het dan vooral omdat de gelijkmaker zo laat viel: “Maar als er vandaag een winnaar had moeten zijn, dan waren wij het. Niet met een grote marge, maar in mijn ogen wij verdienden het wel meer. Zij speelden de tweede helft heel defensief, een beetje zoals wij vorige week tegen Feyenoord deden – alles om de voorsprong vast te houden. Maar goed, dan weet je dus ook dat één bal die goed valt in de zestien een tegendoelpunt kan betekenen. Vorige week viel die bij ons, deze week maakten wij ‘m gelukkig zelf.”
Was het Dumić die binnenkopte, of was het Taiwo Awoniyi die het allerlaatste tikje gaf? Hoewel het doelpunt uiteindelijk werd toegekend aan Awoniyi, wist Dumić het na afloop bijna zeker: “Volgens mij maakte ik ‘m, maar als hij ‘m krijgt dan vind ik het ook prima hoor.”
Dumić zelf speelde een sterke wedstrijd tegen Vitesse: “Het ging lekker ja. Ik won mijn duels en kon uiteindelijk ook aanvallend belangrijk zijn. Vitesse heeft eigenlijk geen grote kansen gehad, ze waren op het eind alleen uit counters nog gevaarlijk. Hun goal was ook een ‘bullshit-goal’. Een blinde trap naar voren die toevallig goed terechtkomt op het moment dat wij uit positie zijn. Verder stond het verdedigend gewoon goed vandaag, maar iedereen verdient hier een compliment. Ook het middenveld en de aanvallers hebben keihard gewerkt.”
Dario Dumić zag vandaag weer wat je eigenlijk bij elke Gelderse derby ziet: geen al te mooi voetbal, maar wel ontzettend veel strijdlust en fanatisme. “Maar eigenlijk zie je dat over de hele wereld als je kijkt naar wedstrijden tussen rivalen. Nou ja, misschien niet als je bij Barcelona – Real Madrid gaat kijken, maar verder zie je vooral heel veel persoonlijke duels en tackles. Daarvan wonnen wij vandaag de meeste gevallen en daarom konden wij hen uiteindelijk ook onder druk zetten.”
Achteraf kon ook Dumić blij zijn met een punt, al was het dan vooral omdat de gelijkmaker zo laat viel: “Maar als er vandaag een winnaar had moeten zijn, dan waren wij het. Niet met een grote marge, maar in mijn ogen wij verdienden het wel meer. Zij speelden de tweede helft heel defensief, een beetje zoals wij vorige week tegen Feyenoord deden – alles om de voorsprong vast te houden. Maar goed, dan weet je dus ook dat één bal die goed valt in de zestien een tegendoelpunt kan betekenen. Vorige week viel die bij ons, deze week maakten wij ‘m gelukkig zelf.”
