N.E.C.
Er is veel gezegd en geschreven over afgelopen zaterdag; over de wedstrijd en alles wat daar omheen gebeurde. De wedstrijd kan je helemaal kapot analyseren, maar de conclusie blijft hetzelfde: de wedstrijd was dramatisch. Het resultaat; 3-1 en de laatste plaats. Om niet uit de Eredivisie te degraderen, moet er het restant van het seizoen uit een ander vaatje worden getapt dan afgelopen zaterdag.
Sinds afgelopen zaterdag houdt heel voetbalminnend Nijmegen het hart vast en wordt hier en daar al gepredikt dat degradatie inmiddels een feit is. De verslagenheid is te begrijpen; afgelopen zaterdag had je een directe concurrent stevig weg kunnen zetten op de laatste plaats en een voorsprong kunnen nemen. Nu sta je zelf onderaan, door een slecht doelsaldo, en heb je zeven zware wedstrijden om dat recht te zetten.
Maar we hebben nog wél zeven wedstrijden. Zeven wedstrijden om vol voor lijfsbehoud te knokken. De laatste weken werd de ploeg geroemd omdat ze vochten voor elke grasspriet. Zonder die vechtlust kom je niet tot twee keer toe terug van een achterstand uit bij Zwolle. Zonder die vechtlust win je niet uit bij RKC. Zonder die vechtlust haal je geen punt op in het hol van de leeuw, de ploeg die nota bene kampioenskandidaat is. Afgelopen zaterdag ging alles mis wat er mis kon gaan, iets wat past bij het roerige jaar waarin we zitten. Maar die vechtlust is niet van de een op de andere dag verdwenen.
Er werd geopperd dat het aan de vele nationaliteiten in de selectie ligt. Maar of je het nou "onverzettelijkheid", "kampfgeist" of "forstokkethed" noemt: when the going gets tough, the tough get going. Tegen FC Utrecht en de zes finales die er op volgen, moeten de mannen van Anton in de handen spugen en zich het snot voor de ogen voetballen. Wie weet waar we dan nog eindigen dit seizoen. Als wij aankomende zondag Utrecht verslaan en Roda JC het uit lastig heeft bij Heracles, kunnen we weer "gewoon" de laatste plaats overdoen aan de concurrentie. Bovendien komen we dan weer dicht bij de Domstedelingen (op twee punten).
Als het team voetbalt met de passie zoals ze die vaak genoeg hebben laten zien, dan is het seizoen echt nog niet verloren. Wij als supporters zijn een belangrijke factor daarin. Als wij ze met dezelfde passie naar voren schreeuwen als de passie die wij van ze verlangen, dan slaat dat weer over op de spelers. Kalle Johnsson is nog steeds die fantastische keeper die ons persoonlijk naar de volgende ronde van de beker keepte. Als we hem ondersteunen, is hij eerder tot zulke reddingen in staat dan wanneer we het team de rug toekeren. De teleurstelling over de vorige wedstrijd mag worden geuit, maar laat dat je niet weerhouden om nu weer vol achter de ploeg te staan. Het was prachtig dat we zoveel supporters mee hadden naar Kerkrade. Laten we met dezelfde overtuiging ook aanstaande zondag de jongens weer ondersteunen. Dan is FC Utrecht gewoon te pakken.
Eerder dit seizoen wonnen we namelijk ook al thuis van FC Utrecht. In de beker wonnen we thuis met 1-0 door een doelpunt van Marnick Vermijl in de achtste minuut. Het team controleerde de wedstrijd na die goal en liet meerdere keren na de wedstrijd te beslissen. Onze balans tegen de Utrechters is sowieso behoorlijk: de laatste drie wedstrijden wonnen we en incasseerden we slechts een tegengoal. Het laatste verlies thuis dateert van 2008.
FC Utrecht
Ook FC Utrecht draait dit seizoen moeilijk. Het resultaat is een moeizame veertiende plaats, drie punten boven de streep. De ploeg van Jan Wouters wisselt behoorlijke wedstrijden af met zeperds. In de afgelopen vijf wedstrijden werden evenzoveel punten behaald. Vorige week werd er uit nipt verloren van PSV. De week ervoor werd er knap thuis gelijkgespeeld tegen FC Twente. Maar in het rijtje van de afgelopen vijf wedstrijden staat ook de uitwedstrijd tegen RKC, die met maar liefst 5-2 verloren ging. In die wedstrijd vielen er overigens vijf goals in het laatste kwartier.
In de winterstop trok de ploeg een blik nieuwe spelers open, maar die brachten FC Utrecht duidelijk nog niet naar een veilige haven. Het zijn aanvoerder Jens Toornstra en spits Steve de Ridder die de ploeg uit de Domstad op sleeptouw nemen. De middenvelder Toornstra is clubtopscorer met tien doelpunten. De Belgische spits heeft er een minder gemaakt. Opvallend is dat er verder weinig spelers met veel scorend vermogen in de ploeg rondlopen. Ayoub staat namelijk nummer drie op de topscorerslijst met drie goals.
Aanstaande zondag is het de dood of de gladiolen voor ons cluppie. Schreeuw onze jongens dus naar de overwinning! Mocht het zondag moeizaam gaan, denk dan aan de eerste zinnen van het derde couplet van ons clublied:
En valt de strijd niet altijd mee
Verlies dan toch nooit de moed
Houd hoog de naam van N.E.C.
In voor- en tegenspoed!
Door: Koen Uijt de Haag