NIEUWS

Column Bjørn van der Doelen Enige tijd geleden is al aangekondigd dat oud N.E.C.-er Bjørn van der Doelen maandelijks columns zou gaan schrijven voor deze website. Hieronder Bjørn's eerste column!

Ik kwam laatst een filmpje tegen op de site van de trouwe honden. Na de blamage thuis tegen RKC. Heel herkenbaar, oude herinneringen kwamen boven. In de tijden dat het slecht gaat lijkt het niet slechter te kunnen gaan totdat het tegendeel weer bewezen wordt en er dus thuis tegen de, met afstand, zwakste ploeg van de competitie verloren wordt. Dan is het crisis, gaan de supporters verhaal halen, komen spelers hun verhaal doen, blijven supporters morren en gaan de spelers uiteindelijk weer, zonder echt veel resultaat, naar binnen. Iemand filmt dit en dat kom je dan op het internet weer tegen. En nu kan ik daar vrij neutraal naar kijken en er ook wel weer de humor van in zien. Zoals je kunt kijken naar en de humor kunt inzien van hoe een ouder zijn kind corrigeert.

Kijk, natuurlijk veranderen er altijd dingen in een club en ben je soms teleurgesteld in je club maar gelukkig blijft er ook heel veel hetzelfde. Tenminste bij N.E.C. en dát is nou net de kracht van de club. Het hart van de club. De kern. Die is goed.

Ik ben dit seizoen helaas nog maar één wedstrijd komen kijken. Die tegen ADO Den Haag thuis. Dat was behoorlijk slecht. En ook het resultaat (1-1) niet bepaald iets om vrolijk van te worden. Maar ik heb nog twee dagen met een glimlach op mijn gezicht rond gelopen omdat het zo leuk was om weer terug te zijn. De mensen die je spreekt. Je hebt het even over de wedstrijd maar het is al snel weer erg gezellig. Spelers waar je mee gespeeld hebt, oud-spelers, mensen van commercie, kantine en stadionbeheer, het klopt. De overlevingsdrang gecombineerd met het relativeringsvermogen. De charme. Ik houd van die club zoals je van een goeie vriend houdt. En goeie vrienden mopperen niet zo snel op elkaar.

Daarom kan ik denk ik de slechte periodes makkelijker incasseren dan de supporters die verhaal komen halen want hun liefde gaat nog verder. Het lijkt haast op een liefde als de liefde van een ouder voor een kind. Was sich liebt das neckt sich zeggen de Duitsers wel eens. En zo lijkt het soms als ik zo'n filmpje op het internet tegen kom. Supporters corrigeren op straffe wijze de spelers van hún club, zoals ouders hun kinderen kunnen corrigeren. Omdat ze van ze houden. Dat is goed en dat moet ook.

Spelers en club moeten weten dat het erbij hoort omdat je er uiteindelijk ook beter van wordt en supporters moeten weten tot hoever ze kunnen en moeten gaan. Zie het als een kind dat het op school niet goed doet. Dat kan verschillende redenen hebben. Niet gemotiveerd, te lui. Maar het kan ook een slechte leraar hebben of simpelweg gewoon niet beter kunnen. En al deze redenen verdienen een andere aanpak. Dus onthoud één ding: N.E.C. is niet het kind dat vooraan zal lopen bij de gym of negens en tienen zal halen voor wiskunde maar het heeft een goed hart en dáárom hou je er zoveel van.