N.E.C. is er niet in geslaagd om de zesde competitiezege op rij te boeken en de maand maart met alleen maar zeges af te sluiten. Het zag er goed uit voor de Nijmegenaren toen tegenstander TOP Oss met tien man kwam te staan en het een 1-0 voorsprong op zak had, maar het ging toch mis: 1-2.
Met vijf overwinningen op rij op zak en een forse dosis aan vertrouwen traden de mannen van trainer Rogier Meijer op vrijdagavond aan in Oss. Naast de belangrijke drie punten stond er ook eerherstel op het spel, want de thuiswedstrijd tegen TOP werd met 0-1 verloren en dus gingen de Nijmegenaren furieus van start. Al na drie minuten lag de bal in het net: Elayis Tavsan werd aangespeeld door Édgar Barreto en kon vanaf de rand van het strafschopgebied scoren. Een fijn moment voor een doelpunt, want N.E.C. kon daardoor met een prettiger en veiliger gevoel voetballen. Onze ploeg durfde vooruit te voetballen en was niet bang om de mensen tussen de linies te zoeken.
Na een ruim kwartier voetballen werd Rangelo Janga diep gestuurd middels een gedurfde, maar goed uitgevoerde pass door de as. De lange spits werd echter iets te veel de hoek in gedreven en kon daar de keeper niet verrassen. Die gemiste kans leek de Ossenaren iets van vertrouwen te geven, want vanaf dat moment waren ze vaker in balbezit. TOP probeerde om de ballen snel hoog voor het doel te gooien en daar werd de Nijmeegse defensie zo nu en dan zenuwachtig van, maar keeper Mattijs Branderhorst was alert en plukte alles uit de lucht. Een spaarzame N.E.C.-uitbraak in die periode had wel de 0-2 op moeten leveren. Janga kreeg de bal op een presenteerblaadje van Javier Vet en schoot net naast.
Diezelfde Janga had vlak voor rust wederom de tweede goal voor de mannen uit de Keizerstad op de schoen, maar omdat ook die poging gekeerd werd was het even zaak om ook de organisatie achterin op orde te houden. De vele 'toevalsballen', die Oss in de slotfase van de eerste helft het strafschopgebied in pompte, moesten adequaat verdedigd worden en omdat dat lukte werd de rust met 0-1 gehaald. In het tweede bedrijf ging TOP echter door waar het in de eerste helft mee opgehouden was en dus had N.E.C. het in een relatief lange periode moeilijk met de druk en het opportunisme van de Brabanders.
De ploeg van Meijer moest het lang hebben van gevaarlijke uitbraken en de snelheid van Tavsan, die daarmee zo nu en dan aan de aandacht van zijn bewakers kon ontsnappen. Na één van die uitbraken zag Lorenzo Piqué geen andere mogelijkheid dan aan de noodrem te trekken en scheidsrechter Gerrets daarmee te dwingen een rode kaart te tonen. In overtal was het zaak voor N.E.C. om geduldig te blijven en de ruimtes te zoeken, iets dat twee minuten na de rode kaart al lukte. Souffian El Karouani werd vrijgespeeld aan de linkerkant en zag zijn harde schuiver net naast het doel eindigen. Ook Javier Vet had het doel kunnen vinden uit een prima voorzet van Bart van Rooij, ware het niet dat hij over kopte.
De 0-2 was bijzonder welkom voor de hard werkende Nijmegenaren, maar het was de 1-1 die tegen de verhouding in viel. Rick Stuy van den Herik stond op de goede plaats om in te tikken toen Branderhorst een hard afstandsschot ternauwernood wist te pareren en zorgde er daarmee voor dat N.E.C. in het laatste kwartier toch nog op zoek moest naar een winnende. Het scheelde niet veel of die goal was al heel snel gevallen: een indraaiende vrije trap van Jordy Bruijn plofte op de paal en de rebound kon niet worden benut. Tot overmaat van ramp scoorde TOP vervolgens weer uit een uitbraak. Mart Remans kon bij de eerste paal inknikken na een voorzet vanaf links en maakte de opgave voor N.E.C. nog een stukje moeilijker.
Met Thibo Baeten, Thomas Beekman en Jonathan Okita erbij probeerde de trainer in de slotfase toch nog aan in ieder geval een gelijkspel te komen. Alles of niks was het devies en dus werden de ballen zo vaak mogelijk richting vijandelijke zestien gepompt. Daar kwamen zowaar nog twee enorme kansen uit voort: tot zes keer toe leek een N.E.C.'er de bal over de lijn te gaan frommelen, maar steeds stond er iemand op de lijn om dat te verijdelen en leek het wel alsof de bal er niet in mocht. Na vier minuten extra tijd, waarin de Nijmegenaren alles deden wat ze konden, floot de scheidsrechter af en vierden de Ossenaren drie punten die ze na de rode kaart waarschijnlijk nooit meer verwacht hadden te krijgen.
