Interview

Hoe gaat het met: Peter Wisgerhof!

Hoe gaat het met: Peter Wisgerhof!

N.E.C. is een club met een rijke historie. In de 120 voorgaande jaren hebben vele spelers het rood-groen-zwarte shirt mogen dragen en in deze serie laten we een aantal van die 'helden van weleer' weer eens aan het woord. De serie wordt afgetrapt door de man die meer dan 300 wedstrijden in het eerste elftal van de club speelde, twee keer Europees voetbal haalde met N.E.C., twee interlands voor Oranje speelde en na zijn vertrek uit Nijmegen landskampioen en bekerwinnaar werd: Peter Wisgerhof.

Peter, hoe gaat het met je? Waar ben je deze dagen allemaal mee bezig?

Met mij gaat het goed! Ik heb op dit moment een horecaverhuurbedrijf, dus daar gaat het helaas niet zo goed mee. Ik zit een beetje in de hoek waar de klappen vallen, want vanaf maart staat alles eigenlijk gewoon stil. Dat is behoorlijk heftig. We verzinnen op dit moment allerlei dingetjes om toch nog bezig te blijven en inkomsten te hebben. Zo heb ik een snelteststraat op mijn terrein en ga ik kerstbomen verkopen. Meer dan dat kunnen we even niet doen.

We kennen jou uiteraard als verdediger en aanvoerder van onze club. Voetbal je nog?

Jazeker, ik speel in een vriendenteam bij mijn oude club in Wageningen. Er zitten veel jongens in mijn team waar ik vroeger nog mee gevoetbald heb en ga iedere zondag met ze op pad. Dat doe ik omdat ik het echt heel leuk vind, ik merk dat voetbal echt mijn passie blijft. Elke week kijk ik uit naar de wedstrijden. Mijn positie? Ik sta in de spits, haha! Ik heb zo lang achterin gespeeld dat ik wel een keer wat anders wilde. Dat gaat eigenlijk best prima.

Op welke manier volg je N.E.C. op dit moment?

Eigenlijk kom ik heel regelmatig nog op de club! Mijn oudste zoon zit in de jeugd, hij speelt in de Onder-13. Ik ben er twee of drie keer per week om hem op te halen. Wat betreft de wedstrijden van het eerste: dat is natuurlijk een stuk lastiger om te volgen op dit moment. Ik zet de tv altijd wel aan als er gevoetbald wordt, maar zo zonder publiek is het toch minder. Natuurlijk is het mooi dat het toch nog doorgaat en dat er nog iets te zien is, maar ik zie een wedstrijd liever in een vol stadion.

Wat vind je van het huidige seizoen dat de club doormaakt?

Het gaat nu best goed. N.E.C. draait redelijk bovenin mee en het is jammer dat je thuis van Almere City verliest, want anders had je nu echt bovenin gestaan. Na een mindere periode ziet het er best goed uit. Daarnaast vind ik het ook heel mooi om te zien dat jeugdspelers nu de kans krijgen. Je merkt nu dat de club een hele goede jeugdopleiding heeft en dat heeft ook weer invloed op die jonge spelertjes. Zij kijken echt op tegen iemand die de opleiding doorloopt en in het eerste debuteert!

Je speelde achtenhalf jaar voor N.E.C. en maakte veel memorabele momenten mee. Kun je er één wedstrijd uit halen die voor jou de mooiste herinnering met zich meebrengt?

Dat is heel lastig, want ik kan echt wel een paar hoogtepunten opnoemen. Onder Mario Been hadden we bijvoorbeeld een fantastische tijd. Er werd best kritisch naar ons gekeken, maar we haalden toch Europees voetbal. Na de winterstop deden we in dat seizoen echt alles goed, we wonnen de beslissingswedstrijd met 6-1 van NAC en we hadden zelfs het gevoel dat we kampioen konden worden als het seizoen gewoon verder zou gaan! Dat klinkt heel gek, maar zo voelden wij dat wel. Uiteindelijk was het spelen van de UEFA Cup wel echt mooi, omdat dat niet vaak gebeurt in de historie van de club. Dat is voor mij hetzelfde als kampioen worden met FC Twente of in het Nederlands elftal spelen.

Heb je nog contact met voormalig ploeggenoten bij N.E.C.?

Helaas moet ik zeggen dat ik op dit moment vrij weinig contact met die jongens heb. Iedereen krijgt zijn eigen leven, maar als je elkaar weer eens ziet is dat echt heel erg leuk. Meestal is dat dan bij N.E.C.-wedstrijden of wanneer je als voetbalvader een collega tegenkomt wiens zoon ook ergens in de jeugdopleiding zit. Verder kom ik Patrick Pothuizen, Romano Denneboom en Dennis Gentenaar nog wel eens tegen en ken ik Muslu Nalbantoglu, de teammanager van N.E.C., nog goed.

Hoe zou jij aan een buitenstaander uitleggen wat N.E.C. nou precies voor club is?

Tegen een speler die hier niet heeft gespeeld zou ik zeggen dat het een hele mooie en betrokken club is. Alles trekt echt naar elkaar toe, waardoor dat familiegevoel ontstaat. Dat is echt fantastisch. Als ik er kom zijn er nu nog steeds veel mensen die er al werkten toen ik nog speler was. Ook zat ik voor de wedstrijd gewoon te eten met mensen die op kantoor werkten. Volgens mij gebeurt dat verder nergens. Ook de supporters zijn heel erg begaan met de club. Af en toe zijn ze kritisch, maar dat heeft ook met die grote betrokkenheid te maken. Dat hoort er gewoon bij.

Wat voor gevoel heb je overgehouden aan je werkzame jaren in het Goffertstadion?

Dat is nog steeds een warm gevoel. Misschien is het gek om dit nu te zeggen, maar ik zou nog steeds wel iets willen doen bij de club. Dat gaat nu lastig, omdat mijn eigen zaak iets te veel tijd in beslag neemt en ik in het weekend ook graag bij de wedstrijden van mijn eigen kinderen ga kijken. Toch heb ik altijd met heel veel plezier bij de club gevoetbald en later ook gewerkt, dus ik zou graag nog een keer iets willen doen.

Tenslotte: wat wil je onze fans graag meegeven?

Dat we geduld moeten hebben. De club is echt op de goede weg, met veel eigen jongens en spelers die ongetwijfeld gaan doorbreken. Daarnaast is en blijft de aanhang van de club behoorlijk groot en die komen echt altijd. Het is nu even niet makkelijk, maar dit is echt een Eredivisieclub. Dus geniet van al het talent dat nu doorkomt uit die goede jeugdopleiding en wees geduldig, want het gaat allemaal weer goed komen.

Eredivisie Zaterdag 30 maart 2024 Goffertstadion
N.E.C.
16:30
PSV

Stand Eredivisie
1 PSV 72
2 Feyenoord 62
3 FC Twente 53
4 AZ 49
5 Ajax 41
6 NEC 39
7 Go Ahead 37
8 FC Utrecht 36
9 Fortuna Sit. 34
10 Sparta R'dam 31