Sinds augustus 2019 speelt Bas Kuipers in het Rood-Groen-Zwart, maar daarvoor heeft de 25-jarige back al een bijzondere carrière gehad. Zo kwam hij uit voor drie Nederlandse voetbalclubs en won hij prijzen in Roemenië. Sinds dit seizoen heeft Kuipers zijn geluk gevonden in Nijmegen. Wij spraken met de back over onder andere zijn jeugd, de maatschappelijke projecten bij N.E.C. en zijn avontuur in Zuidoost-Europa.
Op 17 augustus 1994 werd Kuipers geboren in de hoofdstad van Nederland. Van kleins af aan was de geboren Amsterdammer al bezig met voetbal. “Ik begon met voetballen bij A.S.C. De Volewijckers. Een voetbalclub in Amsterdam-Noord die een aantal jaren daarvoor was gefuseerd met een andere club. Gelukkig bestaat het sinds kort weer onder de naam: ‘De Volewijckers’. Daar ben ik blij mee, gezien dat het een stukje nostalgie is voor mij.”
Toen Kuipers bij De Volewijckers speelde had hij nog niet het besef dat hij profvoetballer kon worden, wél had hij uiteraard die droom vertelt hij. “Als kind ben je ermee bezig om altijd de beste te zijn, maar ik dacht nog niet aan een profcarrière. Je ziet wel dat het goed gaat, maar het blijft bij een droom”, blikt Kuipers terug. “Vervolgens heb ik deelgenomen aan de talentendagen van Ajax. Van de 500 deelnemers bleven er twee spelers over, waaronder ik. Ik mocht toen gaan meetrainen met een jeugdteam van Ajax.
“Ik kreeg na elke selectieronde een brief, dat was wel heel spannend. Ik heb vervolgens de hele jeugdopleiding doorlopen bij Ajax. In het begin was het wel wennen. Je hebt daar een vast ritme en ze zijn streng. Uiteindelijk wen je daaraan en wordt Ajax bijna je tweede thuis. Het heeft mij ook hele mooie dingen gebracht. Ik heb toen ik in de A1 en bij Jong Ajax zat regelmatig met het eerste meegetraind. Toen stond ik op het veld met jongens als Siem de Jong, Jan Vertonghen en Christian Eriksen.”
In 2014 maakte Kuipers de overstap naar Excelsior, waar hij tot 2017 speelde. Daarna verdedigde hij de kleuren van ADO Den Haag en kwam er twee jaar later prompt een buitenlands avontuur op zijn pad. “Op een bepaald moment kreeg ik de kans om een transfer te maken naar FC Viitorul Constanța in Roemenië. Ik dacht: nieuw land, nieuwe uitdaging, waarom niet? De coach was voor mij een bekende naam: Gheorghe Hagi.”
Hagi speelde onder andere voor Real Madrid en Barcelona en werd meerdere keren uitgeroepen tot beste speler van het land. Niet alleen is de Roemeen coach bij Viitorul, maar ook eigenaar. Het Roemeense voetbalfenomeen richtte in 2009 de club op, waar hij ook als trainer actief werd.
"In elke kroeg of café staat er voetbal op"
.
“Ik hoorde veel positieve verhalen over de club over hoe ze speelde en over jongens die transfers hebben gemaakt naar Viitorul”, gaat Kuipers verder. “Daardoor werd ik overtuigd om te verkassen naar Roemenië.”
Uiteraard is het leven in een ander land niet zoals in Nederland, dat merkte Bas Kuipers algauw in Roemenië. Ondanks dat Kuipers zijn familie in Nederland miste, kijkt hij over het algemeen met een goed gevoel terug op zijn avontuur in Roemenië.
“Het is een heel mooi land, de natuur is prachtig. Helaas heeft het land wel te maken met armoede, daardoor kijken mensen anders naar het leven. De voetbalcultuur is wel mooi, het leeft heel erg. In elke kroeg of café staat er voetbal op. Op straat kwamen tientallen mensen foto’s met mij maken, soms dacht ik: hoe weten zij dit?”
“In de stadions is de populariteit van het voetbal niet altijd terug te zien. Soms zijn de stadions slecht gevuld. Mogelijk heeft dit ook te maken met de armoede, waardoor mensen geen kaartje kunnen veroorloven. Mijn eerste periode ging heel goed. In het begin speelde ik veel, maar uiteindelijk pakte ik een rode kaart; waardoor ik op de bank belandde."
"Ik miste de spontane dingen, zoals even samen eten"
"Daarna wisselde het van een plek naar de bank, naar een plek in het veld en andersom. Ik heb wel af en toe mijn wedstrijdjes meegepikt. Ik kijk terug op een mooie ervaring, en op de prijzen die we toen gewonnen hebben. Het is wel echt gaaf om toch een prijs te winnen in je carrière. Ik miste soms wel mijn vrienden en familie. Vooral dat even naar ze toe gaan. Ik was altijd gewend om dicht bij huis te wonen, dus ik kon langsgaan wanneer ik wilde . Ik miste die spontane dingen zoals even samen eten. In Nederland woont in verhouding met Roemenië iedereen dicht bij elkaar, dáár moest je soms uren rijden voordat je in een andere stad was.”
Kuipers heeft naast zijn liefde voor voetbal ook interesse in maatschappelijke projecten. “Ik heb meegedaan aan meerdere activiteiten bij N.E.C.-maatschappelijk, waaronder een bezoek aan het ziekenhuis. Als je een tijdje in de voetbalwereld zit, krijg je soms het gevoel dat je meer wilt doen. Ik vind voetbal geweldig, alleen het is ook fijn om soms wat anders te doen."
"Ik houd ervan om met kinderen samen te werken en om te zien hoe enthousiast ze zijn. Kinderen kijken ook altijd een beetje naar je op, omdat je profvoetballer bent. Het geeft mij voldoening als ik zie dat ik een kind blij kan maken. Ik heb bij N.E.C. ook aangegeven dat ik ervoor open sta om meer maatschappelijke projecten te doen. Ik wil misschien ook wel iets richting die kant op doen na mijn voetbalcarrière, maar dat zie ik dan wel weer.”
Kuipers heeft duidelijke plannen bij de club uit de Waalstad. “Het is mijn droom om te promoveren met N.E.C. Ik wil graag nog een aantal jaar in Nederland blijven spelen, ik heb hier mijn familie en vrienden dichtbij, maar je weet uiteraard nooit hoe het loopt. Terugkomend op mijn droom, het lijkt mij heel mooi om met N.E.C. naar de Eredivisie te promoveren."
