Op 23-jarige leeftijd brak Mattijs Branderhorst dan eindelijk door in het betaalde voetbal en heeft sindsdien in een sportieve rollercoaster gezeten als keeper. Na jaren de jeugdopleiding te hebben doorlopen, en één jaar op huurbasis uitgekomen voor MVV, debuteerde hij in 2017 voor Willem II; maar raakte hij uit de gratie na een blessure. In 2019 streek Branderhorst neer in Nijmegen en hier lijkt de goalie zijn draai aardig gevonden te hebben. ‘Ik voel mij zelfverzekerd’.
Het zijn statistieken waar menig collega-keepers jaloers op zullen zijn: vier keer de nul houden. Tegen respectievelijk Jong- PSV en AZ werd al de nul gehouden, maar tegen MVV en SC Cambuur werd die lijn keurig doorgezet. “Zoiets geeft natuurlijk vertrouwen; vier keer het doel schoonhouden”, legt Branderhorst uit. “Ik voel mij zelfverzekerd en ik zit lekker in mijn vel. Daardoor raak ik steeds beter in een flow als keeper en ziet mijn spel er steeds beter uit.” Als komende vrijdag wederom het doel schoongehouden wordt, heeft N.E.C. het meest de nul gehouden achter elkaar van de competitie dit jaar.
Tegen SC Cambuur waren een aantal momenten die passen in het beeld dat de doelman schetst. De Friezen verzuimde grote kansen, maar dat was vooral door de alertheid van Branderhorst die heerste in zijn eigen doelgebied. “Het zat ook wel een beetje mee hoor”, lacht de goalie. “Maar Cambuur is dan ook een echt goede tegenstander. Dertig doelpunten vóór en slechts acht tegen. Dus we wisten dat zij in aanvallend opzicht gevaarlijk konden worden. We hebben het daar goed gedaan door één punt mee te nemen. Dat twee ballen nét naast gingen, is dan ook een beetje het geluk dat mee moet zitten.”
Als je het curriculum vitae erbij pakt van de 25-jarige keeper, zou je niet stellen dat hij pas op zijn 23e doorbrak in het professioneel voetbal. “Ik heb lang geduld moeten hebben. Dat is misschien bij keepers net wat anders dan bij bijvoorbeeld aanvallers”, legt de N.E.C.-doelman uit. “Aanvallers debuteren het liefst zo vroeg mogelijk, terwijl keepers soms wat later debuteren. Ik denk dat over het algemeen doelmannen wat langer meegaan ook. Ikzelf ben er een levend voorbeeld van dat een debuut soms wat langer op zich laat wachten.”
Willem II zal altijd speciaal aanvoelen voor de geboren Tielenaar. Na jaren in de jeugd gespeeld te hebben, stond hij in 2017 onder de lat van het ‘grote’ Willem II. “Ik heb toen even Eredivisie gekeept. Dat was natuurlijk heel bijzonder. Maar uiteindelijk stond een blessure verdere ontwikkeling in de weg. Als je als keeper je plekje kwijtraakt, kan het heel lang duren voordat je die weer terug hebt. Vóór mijn debuut bij Willem II, kwam ik nog een jaar uit voor MVV. Maar dat was niet helemaal wat ik ervan verwacht had. Ik vond en vind het ontzettend belangrijk om minuten te blijven maken. Toen kwam vorig jaar N.E.C. langs en het voelt nog altijd goed hier.”
Na de inhaalslag van afgelopen wedstrijden, ziet de ranglijst er opeens een stuk meer rooskleurig uit in Nijmegen. “We hebben een erg moeizame periode gehad, waarbij we ook veel wedstrijden punten hebben laten liggen terwijl dat echt niet nodig was. Nu spelen we defensief steeds beter en boeken we wél resultaat”, analyseert Branderhorst. “We hebben een heel erg leuk team. De sfeer is goed, zeker na die overwinningen. Zowat iedereen gaat buiten het voetbal ook met elkaar om. Ikzelf zit bij een kaartgroepje, waar we regelmatig mee gaan klaverjassen met een paar gasten uit het team. Dat soort dingen dragen ook bij aan het teamgevoel en dat zie je terug op het veld.”
De keeper is de eerste uit zijn familie die het profvoetbal heeft weten te halen. Maar dat is geheel volgens eigen plan gegaan van de doelman. “Mijn ouders zitten in het onderwijs en zijn op een positieve manier nuchter van zichzelf. Het was allemaal prima, ‘dat voetbal enzo’, maar mijn studie mocht er niet onder lijden- en dat gebeurde ook niet.” Zijn ouders hielden hem met twee benen op de grond. Bezig zijn met zijn passie was prima, maar school had prioriteit.
Als de stelling de revue passeert of hij liever met 5-1 óf 1-0 wint is hij vliegensvlug met zijn antwoord: “1-0 winnen. Ik vind niks mooiers dan achterin de nul houden.” Over het feit dat hij in team van de week verscheen van Voetbalzone na zijn sterke optreden bij Cambuur reageert Branderhorst met enige nuance. “Het is een leuk extraatje zoiets. Maar tegen een Cambuur word je ook veel meer aan het werk gezet als keeper, waardoor je sneller kan vallen. Het is leuk, maar niet echt meer dan dat.”
Komende vrijdag volgt laagvlieger TOP Oss. Branderhorst verwacht dat het een defensief duel wordt met de Brabanders. “Zij spelen hoogstwaarschijnlijk met vijf verdedigers en gaan het achterin dichtmetselen. Daar moeten wij doorheen zien te breken.”
Mocht de keeper het doel wederom vrijhouden van tegentreffers, kan hij een flesje wijn verwachten aan zijn adres. “Ik heb een weddenschapje lopen, inderdaad”, vertelt hij met een glimlach. “Ik ben niet echt drinker, maar deze weddenschap durf ik wel aan.”
